DLACZEGO WODY MINERALNE TRACIMY BEZPOWROTNIE

Wody mineralne pochodzą bez wyjątku z głębi ziemi i zawsze stanowią szczególne przypadki wód głębinowych. Ta szczególność polegała dotąd na pewnych warunkach jakie woda mineralna musiała wypełniać, a mianowicie:

1. Warunek ilościowy - ogólna mineralizacja musiała wynosić minimum 1000 mg w litrze wody.

2. Warunek jakościowy - zawarte w wodzie pierwiastki życia musiały występować w odpowiednich proporcjach, przydatnych w organizmie człowieka.

3. Nie mogły zawierać nawet śladowych ilości zanieczyszczeń chemicznych z powierzchni ziemi.

Dlaczego minimum 1000 mg w 1 litrze? Ponieważ stwierdzono, że tylko takie wody wywierają na ustrój ludzki działanie farmako-dynamiczne. Piszę "musiała", bo tak było kiedyś. Zastanówmy się bowiem co dzieje się w głębi ziemi, gdy człowiek wysysa z niej cenne i nienaruszane przez miliony lat wody mineralne. Otóż w miejsce każdego metra sześciennego wody wydobytej na powierzchnię zasysana jest woda napływająca od góry. Tego żąda fizyka i tego nie zmienimy. Eksploatacja wód mineralnych w Polsce trwa w przypadku większości źródeł ponad 100 lat, ale w ostatnich kilkunastu latach wydobywano ich kilkadziesiąt razy więcej niż wcześniej. I jaki z tego efekt? Ano taki, że już dawno doszło do skażenia tych wód zanieczyszczeniami powierzchniowymi.
Do tej nowej sytuacji należało po prostu dopasować normę i pierwszy taki krok poczyniono w roku 1990. Branżowa norma (BN-90/6567-08 Butelkowane naturalne wody mineralne) po raz pierwszy dopuszcza w wodzie związki szkodliwe dla zdrowia (w tym metale śmierci) i wybrane z nich podajemy poniżej:

Ta sama norma obniżyła jednocześnie wymaganą mineralizację z 1000 na 200 mg/l.
Drugi krok poczyniono w roku 1997 - do życia powołano normę, która rozszerza listę związków chemicznych dopuszczonych w wodzie mineralnej oraz dopuszcza ich wagowo więcej. Związków chemicznych, których źródłem są ścieki przemysłowe, rolnicze, smietniki komunalne i szamba, a nie skały stworzone przez naturę. Wybrane z nich pokazujemy w poniższej tabeli, a dla porównania pokazujemy jaką ilość tych samych związków dopuszcza się siłą rzeczy w naszych wodach pitnych (niezorientowanych informujemy, że wszystkie związki chemiczne znajdujące się w rzekach stanowiących surowiec dla zakładów wodociągowych, przechodzą w 100% przez wszystkie etapy ich oczyszczania).

W powyższej tabeli wyraźnie widzimy, że wszystkie związki trujące z rzek, które muszą znaleźć się w wodzie kranowej, mamy dzisiaj również w wodach mineralnych. A to oznacza, że każda woda kranowa (oraz studzienna) spełnia warunki obecnej normy dotyczącej wód mineralnych.
Zwracam uwagę na DDT (znany również pod nazwą azotox), bardzo silny pestycyd używany przez długie lata na całym świecie. Ale dopiero po odkryciu jego wyjątkowo długiego okresu rozkładu biologicznego, który wynosi 50 lat (!!!) zakazano go używać. Zakaz ten ogłoszono na Zachodzie w 1970 roku, w Polsce dwa lata później (trzeba było wyczerpać wszystkie zapasy). A ponieważ ten wysypany do 1972 roku na nasze pola DDT ciągle jeszcze jest czynny, stąd obowiązek badania jego obecności w wodach, również mineralnych, bo już tam jest !!! To tylko przykład, bo w wodach mineralnych dopuszcza się wszystkie śmieci chemiczne zalegające w wodach gruntowych i powierzchniowych.
Na tym jeszcze nie koniec - wody mineralne podzielono na trzy kategorie:

1) Woda niskozmineralizowana - zawiera od 0 (!!!) do 500 mg składników mineralnych w 1 dm3.

2) Woda średniozmineralizowana - zawiera od 500 do 1500 mg składników mineralnych w 1 dm3.

3) Woda wysokozmineralizowana - zawiera powyżej 1500 mg składników mineralnych w 1 dm3.

Koniec świata. W taki oto sposób, również w kwestii ilości minerałów, postawiono znak równości między zwykłą wodą kranową a czczoną od blisko dwóch wieków wodą mineralną. Jedno jest pewne - ludzi nabija się w butelkę - kupujący wody mineralne i źródlane w sklepach nie wiedzą, że płacą 500 do 1000 razy więcej za to samo co mają w kranie.